Piet Souer

De kameraad van de troubadour…

Piet Souer is de gitarist die Lenny’s ‘Troubadour’ begeleidde bij de overwinningen tijdens het nationaal én het Eurovisie Songfestival in 1969. Daarna gingen ze samen met bassist Paul Reekers op tournee door Frankrijk met George Brassens in 1970. In een poging om Lenny ook in Engeland op de muzikale landkaart te zetten schreef en arrangeerde hij de singles ‘Life’ (1973) en ‘Searching’ (1974). Ook speelde hij gitaar op de single ‘Veha’er Eynenu’ voor Beth Halochem. Tot op de dag van vandaag behoort hij tot één van ’s lands meest gewaardeerde componisten, arrangeurs en producers…

Op speciaal verzoek vertelt hij zélf over zijn herinneringen aan ‘De Troubadour’, waarvoor wij hem zéér erkentelijk zijn…

Herinnering aan een Troubadour

‘Het is niet zozeer slechts een herinnering aan een goed lied dat zich bewees door in 1969 tot de winnaars van het Eurovisie Songfestival te gaan behoren, als wel de herinneringen aan hetgeen dit lied uiteindelijk teweeg heeft gebracht…

Lenny en Piet spelen en zingen ‘De Troubadour’

Winnen in 1969 betekende toen een enorme impact want het songfestival mocht zich nog in alle grandeur manifesteren met goede artiesten die het zingen tot in alle facetten beheersten. Lenny Kuhr verdient een eervolle plaats in de galerij van die grote artiesten en het was dan ook niet verwonderlijk dat Europa zou worden afgereisd in de jaren daarna, maar ook Japan en Scandinavië zouden we bezoeken…

Gitarist Piet Souer, Lenny Kuhr en dirigent Frans de Kok

Het hoogtepunt vond ik persoonlijk de tournee met George Brassens door Frankrijk waar ik mijn hart aan verloor en waar ik graag kom, zoveel als maar mogelijk is. En altijd snuif ik weer ergens een herinnering op aan ons verblijf daar. Het zit hem soms in een geur, een moment van contact met een oud verleden waarmee ik mij in al die oude theaters omringd wist, een lichtval, of de smaak van een goed glas wijn tijdens een heerlijke maaltijd…

Lenny, Paul Reekers en Piet Souer in Frankrijk 1970

Ik mocht het allemaal in die tijd voor het eerst ervaren. Indrukwekkend voor een jongeman van 21 jaar. Frankrijk lag toen verder weg dan tegenwoordig. We hebben genoten, gelachen, elkaar soms gexefrriteerd, te jong om alles in het juiste perspectief te zien en dus moest alles met verve worden verdedigd. Het hoort er allemaal bij en volgens mijn theorie, dat een ruzietje ook een vorm van intimiteit is waardoor duidelijk wordt dat de ander iets voor je betekent, wordt later in het leven die ander belangrijker in je eigen geschiedenis…

Lenny Kuhr en Piet Souer in 2008

En zo kan het gebeuren dat ik soms even naar een optreden van Lenny Kuhr ga om nog even na te genieten… Ik heb alle ervaringen die ik met Lenny opdeed mogen omzetten in een heerlijke carrière waarbij ik veel van de wereld heb mogen zien, interessante mensen ontmoette en geweldig heb mogen samenwerken met grote artiesten, mooie orkesten gedirigeerd heb en heb genoten van de kwaliteiten die anderen meebrachten. En wat hen allemaal bond was bezieling…

Nog één keer samen ‘De Troubadour’ in Eindhoven 2007

Houden van muziek zoals zij het wilden zingen, spelen, als uiting van diepe zieleroerselen, oprecht in verhaal en boodschap of niet. Het commerciële succes smaakte zoet. Waardering voor een artistieke prestatie van hoge kwaliteit met diepgang smaakt altijd naar meer omdat het als onovertroffen wordt ervaren…